Radarów DUGA 1 i 2 nie można znaleźć na żadnej topograficznej mapie. Sekretny militarny obiekt służył do wczesnego wykrywania pocisków balistycznych z głowicami nuklearnymi, które w czasach zimnej wojny w każdej chwili mogły nadlecieć ze strony Stanów Zjednoczonych.
W 1986 roku wskutek awarii elektrowni czarnobylskiej, promieniowanie jonizujące zniszczyło większość urządzeń elektronicznych. Ostateczne zamknięcie obiektu nastąpiło w sierpniu 1988, gdy okazało się, że z powodu wysokiego promieniowania obiekt nie będzie działać.
Wszystkie anteny radarów DUGA były zbudowane w postaci ściany masztów. Dwa skrajne maszty służyły jako naciągi reflektorów antenowych, a pozostałe, środkowe, służyły jako konstrukcja nośna dipoli.
Radar został zaprojektowany przez Naukowo-Badawczy Instytut Dalekiej Radiołączności, a zbudowany w fabryce maszyn w Dniepropietrowsku. Jego głównym konstruktorem był Franc Kuzminskij.
Radar zbudowany w okolicach miejscowości Mikołajowa skierowany był w stronę wyspy Guam na Pacyfiku, poprzez terytorium Chin.
Instalacja wymagała około 1000 osób obsługi. W rejonie kompleksu zbudowano dla personelu i ich rodzin zamknięte miasteczko Czarnobyl-2.
Sygnał emitowany z radaru zakłócał transmisje innych nadajników. Był dobrze słyszalny w Europie. Krótkofalowcy nazwali ten sygnał rosyjskim dzięciołem z powodu charakterystycznego rytmu przypominającego stukanie dzięcioła.
Wiązka sygnału obejmowała terytorium Stanów Zjednoczonych od północno-wschodniej strony i przebiegała przez biegun północny.
Wykonawcy i pracownicy podpisywali umowy lojalnościowe, ponieważ cały obiekt był ściśle tajny i pilnie strzeżony.
simplelife